In de Spotlight - Heidi Sas - fietsen met Astma

Weg/ gravel/ mountainbike?

Ik fiets op de weg.

Hoe en wanneer ben je beginnen fietsen?

Zeven jaar geleden op een moment dat mijn astma stabiel was. Het was voor mij vooral belangrijk om mijn conditie goed te krijgen zodat ik nieuwe astma-aanvallen sneller de baas zou zijn. Toen mij werd gezegd dat ik met mijn astma op latere leeftijd geen trap meer zou kunnen oplopen, wilde ik graag het tegendeel bewijzen.
Al snel kreeg ik in mijn enthousiasme ook mijn partner mee op de fiets. Samen met een bevriend koppel die reeds fietsten kregen we van hun de eerste vaardigheden aangeleerd. Al snel waren we beide verslaafd aan fietsen in de bergen.
Om ervoor te zorgen dat we tijdens onze ritten de juiste technische ondersteuning kregen volgde ik ook nog een fietsherstelcursus. Altijd fijn om kleine herstellingen uit te kunnen voeren op vakantie.
Een jaar nadat we gestart zijn met fietsen hebben we een mobilhome aangeschaft. Die gaf ons alle vrijheid om nog meer te gaan fietsen in landen zoals Noorwegen, Frankrijk, Italië,…

Wat betekent fietsen voor jou in je leven?

Fietsen is voor mij een groot deel van mijn leven geworden. Het zorgt ervoor dat ik een betere conditie heb en het geeft me ook enorm veel levensvreugde. De ritten die we maken in de bergen zoals Spanje, Italië maar ook in België (Voerstreek) geven mij steeds ontzettend veel kracht, zowel fysiek als mentaal. Na het beklimmen van de grote cols voel ik me onoverwinnelijk. Het is mijn manier om ‘fuck you’ te zeggen tegen mijn astma.
Aan de start van elk seizoen trekken we met onze mobilhome naar de Vogezen om ons voor te bereiden op de beklimmingen die we in de zomer gaan doen. Daar kan ik zo hard van genieten. Alsook van onze fietsvakanties in Calpe aan het einde van het jaar.

Na het beklimmen van de grote cols voel ik me onoverwinnelijk. Het is mijn manier om ‘fuck you’ te zeggen tegen mijn astma.

‍

Heb je ooit al eens gedacht ‘nu hang ik mijn fiets aan de haak’?

Ik moet toegeven dat het na elke astma-aanval (gemiddeld 1x per jaar met hospitalisatie) soms moeilijk is om terug op te starten. Maar nooit heb ik gedacht aan opgeven. Ik ben mij bewust van hoe belangrijk het fietsen is voor mijn conditie en ik doe het ook veel te graag.Na een hospitalisatie verlies ik gemiddeld 4kg, en dat zijn vooral spieren. Dat wil zeggen dat ik telkens van ver moet terugkomen. Gelukkig ben ik zeer goed omringd door mijn partner, kinesist en personal trainer die mij telkens opnieuw begeleiden om me klaar te maken om terug de bergen in te trekken.

Wat is tot nu toe je mooiste herinnering op de fiets?

Moeilijk om te kiezen want ik heb zovele mooie herinneringen op de fiets. De allermooiste was de allereerste keer de Stelvio op te rijden. Dit na slechts 6 maanden training. Het was mijn allereerste klim.

Heb je nog bepaalde dromen die je wil waarmaken op de fiets?

Ik hoop vooral dat ik nog zo lang mogelijk kan blijven fietsen met mijn astma en nog heel mooie ritten kan maken met mijn partner en vrienden. Hopelijk kan ik ook ander mensen inspireren die lijden aan een chronische ziekte zodat ook zij het plezier vinden in fietsen of een andere sport. Er wordt nog te vaak gezegd dat sporten niet meer kan. Terwijl het zo belangrijk is voor je gezondheid!

Wil jij ook jouw fietsverhaal met ons delen en andere dames inspireren? Stuur dan een mailtje naar info@thewomenpeloton.be. Want we zijn er van overtuigd dat ieder verhaal op de fiets een inspirerend verhaal is!